Kościół w Selár­dalur

Kościół w Selár­dalur w Arnar­fjörður pochodzi z 1861 roku. Kościół i plebania istniały w tym miejscu długo, a w 1907 roku kościół został włączony do ówcze­snej parafii w Bíldu­dalur.

Kościół i plebania istniały w Selár­dalur od dawna i przez wiele lat miejsce to pełniło ważną funkcję w życiu kraju.

Kościół zloka­li­zo­wany jest na wzgórzu nad doliną. W czasach kato­lic­kich znaj­dował się tam kościół pod wezwa­niem Maryi i św. Piotra Apostoła. Był aneksją kościelną nale­żącą do Stóri-Laugar­dalur w Tálk­na­fjörður i duchowni z Selár­dalur udawali się tam. Ziemie w Selár­dalur nale­żały do kościoła w ramach poro­zu­mień  Staða­málin z XIII wieku i w nich znaj­duje się pierwsza wzmianka o świą­tyni.

W 1907 roku parafia Selár­dalur zotała zlikwi­do­wana, a jej kongre­gacja dołą­czona do parafii w Bíldu­dalur.  Jedno­cze­śnie Stóri-Laugar­dalur stał się aneksją kościelną parafii w Patreks­fjörður.

Obecny kościół w Selár­dalur jest drew­niany i pochodzi z 1861 roku. W swoje setne urodziny został on jakby stwo­rzony na nowo. Znaj­duje się w nim wiele cennych przed­miotów, w tym wiekowa ambona zdobiona malo­wi­dłami Mojżesza i apostołów, duńska płyta ołtarza z 1752 z wize­run­kiem ostat­niej wieczerzy, wspa­niały kielich mszalny z 1765 roku i taca mszalna.

Stano­wisko kościelne i sam kościół zostały eksse­kro­wane, by budynek można było zburzyć, ale dzięki wysiłkom towa­rzy­stwa regio­nal­nego Skjöldur zamiast tego podjęto decyzję o jego konser­wacji i jasne jest, że pozo­stanie on nietknięty.